Το πρόσωπό μου γερασμένο
το σώμα μου καταπονημένο
το μυαλό μου βυθισμένο
αλλά η φαντασία μου απελευθερωμένη
είναι το όνειρο που με παρασύρει
που με βυθίζει
στην άβυσσο της πλάνης
διασαλεύει το δυσδιάκριτα όρια
και μου δημιουργεί ψευδαισθήσεις
Η πραγματικότητα αβέβαιη,αγκιστρωμένη σε ένα ατέρμονο παιχνίδι
θλίψης και ευχαρίστησης
αγγίζοντας τα όρια της συνωμοσίας
καταστρώνοντας παιχνίδια αλλόκοτα
με ακαθόριστες γραμμές
που διαπλέκονται και δημιουργούν αλήθειες
όμως ο καθρέφτης μου σπασμένος.
(Τι είναι αυτό που με καθοδηγεί εις σε Τέχνη της Ποιήσεως
εμένα τον αδέξιο για το έργο σου;
Είναι ο φόβος για το μέλλον
ή το παρόν που με αγκαλιάζει;)
http://www.youtube.com/watch?v=O2Gc34JAsQc
